Η ανακοίνωση της ημερομηνίας των εκλογών από τον κ. Μητσοτάκη συνοδεύτηκε από το γνωστό εκβιαστικό δίλημμα περί “ακυβερνησίας ή σταθερότητας”. Είναι το ίδιο δίλημμα που σερβίρεται σε διάφορες εκδοχές κι από τα υπόλοιπα κόμματα, γιατί όλοι τους θέλουν να αποσπάσουν τη στήριξη ή ανοχή του λαού σε μια πολιτική που τελικά είναι αυτή, που συσσωρεύει ακόμη περισσότερη αστάθεια κι ανασφάλεια.
Ωστόσο, ο λαός έχει πλέον συσσωρευμένη πείρα. Έχουν δοκιμαστεί οι πάντες και τα πάντα, σε διαδοχικά αντιλαϊκά κυβερνητικά σχήματα που έφτιαξαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ μαζί με άλλα κόμματα “μιας χρήσης”.
Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα ευρύτερες εργατικές – λαϊκές δυνάμεις να κάνουν το βήμα ανεξάρτητα από τις επιλογές που έκαναν μέχρι τώρα. Να απορρίψουν τα κάλπικα διλήμματα που θα δυναμώνουν, αλλά και θα μεταλλάσσονται όσο πλησιάζουν οι κάλπες. Να προσέλθουν στις εκλογές με ένα και μόνο κριτήριο: Κανένας από τους δύο και τους πρόθυμους συγκυβερνήτες τους. Όσο πιο αδύναμα τα κόμματα που -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- θα σχηματίσουν την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, όσο πιο ψηλά βρίσκεται το ΚΚΕ, τόσο πιο δυνατός γίνεται ο λαός για να διαμορφώσει πραγματικές θετικές εξελίξεις προς όφελός του.
