Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη
Επικίνδυνες αμαξοστοιχίες πτωχευμένης Ιταλικής εταιρείας κινούμενες σε ράγες (και στο έλεος σημάτων) απαξιωμένης κρατικής εταιρείας της οποίας το προσωπικό συρρικνώθηκε ώστε τα έργα να παραδοθούν σε σκοτεινούς εργολάβους. Αυτή είναι η πραγματική αιτία της αδιανόητης τραγωδίας των Τεμπών.
Η αιτία της τραγωδίας είχε διαπιστωθεί πολύ πριν την τραγωδία. Μηχανικοί, εργοδηγοί, συντηρητές φώναζαν καιρό τώρα: «Παραδίδουν το έργο μας σε άσχετους. Μας στερούν τα εργαλεία και το προσωπικό χωρίς τα οποία θα κλαίμε νεκρούς.» Και, τώρα, που μετράμε τους νεκρούς, ο κ. Μητσοτάκης αποφάνθηκε ότι ήταν… «ανθρώπινο λάθος».
Το πρώτο πείραμα ιδιωτικοποίησης εθνικών σιδηρόδρομων έγινε την περίοδο 1993-1997 στη Βρετανία όταν ο ύστερος Θατσερισμός αποφάσισε, μετά την δική τους ΔΕΗ, να ξεπουλήσει και τους σιδηρόδρομους. Για να μην τους κατηγορήσουν ότι δημιουργούν ιδιωτικό μονοπώλιο, έσπασαν την ενιαία εταιρεία σε κομμάτια τα οποία πούλησαν ένα-ένα. Το αποτέλεσμα; Η τραγωδία με τους 31 νεκρούς στο Πάντιγκτον τον Οκτώβρη του 1999. Ζηλεύοντας την «επιτυχία» του βρετανικού εγχειρήματος, τα ίδια έκαναν εδώ. Πρώτα το ΠΑΣΟΚ, μετά – υπό την πίεση της τρόικας – ο ΣΥΡΙΖΑ και, πιο πρόσφατα, η Νέα Δημοκρατία.
Το απαρχαιωμένο δίκτυο του ΟΣΕ χρειαζόταν πολλά δισεκατομμύρια για να αναβαθμιστεί. Τι θα μπορούσε να έχει γίνει αντί για την εγκληματική ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ; Μια τέτοια επένδυση μπορούσε να γίνει, διατηρώντας τόσο το «ενιαίο» του ΟΣΕ όσο και τον δημόσιο χαρακτήρα του, με συμφωνία ανάλογη της Κινεζικής κυβέρνησης με την Ιαπωνική Kawasakiπου οδήγησε στην κατασκευή της υπερσύγχρονης γραμμής Πεκίνου-Σανγκάη– το πρώτο βήμα πριν κατασκευαστεί το πιο εντυπωσιακό δημόσιο σύστημα σιδηροδρόμων, μήκους 25 χιλιάδων χιλιομέτρων, στον κόσμο.
Με τον λαό μας να θρηνεί, δεν θα επιτρέψουμε να «ξεπλυθεί» η ένοχη ιδιωτικοποίηση που μας έφερε ως εδώ. Αποτελεί χρέος μας σ’ ένα λαό που, τον Ιούλιο του 2015, είχε πει ΟΧΙ σε όλα αυτά τα εγκλήματα.
